امام جعفر صادق، رضی الله عنه

   جعفر بن محمّدباقر بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب، رضی الله عنهم، مکنّی به ابو عبدالله و ابو اسماعیل و ملقب به صادق در سال 80 هجری در مدینه دیده به جهان گشود. مادرش «فروه» دختر قاسم بن محمّد بن ابی‌بکر صدّیق است.

   امام جعفر صادق، رضی الله عنه، در زهد و تقوی و علوم متداول یگانة روزگار بود، و او را به سبب امانت داری و صدق گفتارش «صادق» لقب داده‌اند و از تابعین بزرگ بود و در علوم پایگاهی بلند داشت. بسیاری از بزرگان عصر بخصوص امام ابوحنیفه و امام مالک از محضرش استفاده بردند و نیز جابر بن حیّان طرسوسی کیمیاگر معروف و دانشمند بزرگ اسلامی افتخار شاگردی او را داشت. او رسائل استاد خویش را در مجموعه‌ای گرد آورده که در کشف الظنون از آن سخن به میان آمده است. وفات امام جعفر صادق،رضی الله عنه، به سال 148 هجری اتفاق افتاده و در گورستان بقیع مدفون است.